เดินเข้าไป ในที่สุด ก็ต้องถึง

ไม่ต้องพึ่ง สิ่งใดใด ให้เสียหัว

พึ่งตนเอง เดินอย่าหยุด อย่าเกรงกลัว

ขั้วหัวใจ ผมไตรรงค์ คงนิรันดร์

(พอล เลอมัง 26 เมย. 2555)  

การเดินทางไม่ว่าจะไปที่ใด หากมีแผนที่ก็จะช่วยให้การเดินทางไปสู่จุดหมายได้สะดวกขึ้น แผนที่จึงเป็นสิ่งที่นักเดินทางทุกคนต้องมี หากไม่มีก็ต้องทำขึ้นมา...

ผมไปอยู่โคลัมโบ ศรีลังกามาได้จนถึงวันที่เขียนบันทึกนี้ 66 วันแล้ว ผมตั้งใจที่จะอุทิศตนทำงานเพื่อประเทศชาติอย่างเต็มที่ สิ่งหนึ่งที่ผมได้ติดตัวมาคือคำของเอกอัครราชทูตท่านหนึ่งที่ท่านได้ใช้ในการทำงานคือ Talk the Walk และ Walk the Talk ซึ่งผมเห็นว่ามีความหมายที่ดีและกินใจ เป็นนักเดินทางก็ต้องรู้จักการมองเป้าหมายจุดหมายที่จะเดินไป ให้ถึง การจะให้ถึงต้องทำอย่างไร มีแผนที่หรือไม่อย่างไร เป็นที่มาของการบอกจุดหมายที่จะเดินในอนาคต ผมจึงยกเรื่องแผนที่เพราะหากไม่มีแผนที่จะเดินไปอย่างไร

เมื่อได้เห็นเป้าหมาย มีแผนที่แล้ว ก็เริ่มเดินไปตามแผนที่วางไว้โดยไม่รอช้า นักเดินทางจึงเป็นผู้ที่ผจญภัยในทุกวันที่มีชีวิตอยู่ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ก็ต้องเดินไปข้างหน้า ให้ได้

ศรีลังกาเป็นดินแดนแห่งการผจญภัยครั้งนี้ของผม  จึงเกิดมี "สายตรงจากโคลัมโบ" ขึ้นมาเพื่อการใช้ประโยชน์ในการสร้างแผนที่และการเดินทาง ผมพอจะเห็นแผนที่ที่จะใช้ในการเดินทางแล้ว ที่ค่อยๆ ปรากฏขึ้นมา แต่การเดินทางนี้คงไม่ใช่เดินทางคนเดียว จำเป็นต้องเดินทางไปด้วยกัน ในเส้นทางนี้ เดินคนเดียวคงเหงา ผมเลยสร้าง Walk with me ขึ้นมาอีกบล๊อคหนึ่งเพื่อที่ว่าทุกท่านที่สนใจจะได้ร่วมเดินไปกับผม ในดินแดนที่มีเสน่ห์เช่นศรีลังกานี้

คำสำคัญที่ผมจะใช้ในการสร้างแผนที่คือ กัลยาณมิตร สยามวงศ์ ผลประโยชน์ร่วมกันและการอยู่ดีมีสุขของทั้งสองประเทศ

ก็บ่นตามประสาคนสว.(สูงอายุ)แล้วนะครับในวันที่อากาศเย็นสบายในโคลัมโบ

เจริญสุขครับ